จีวอนลากไล้ฝ่ามือร้อนชื้นของตัวเองไปตามลำคอระหงของร่างบาง
ฮันบินหลับตาพริ้มภายในใจก็ไม่อยากจะเกินเลยไปแต่ตอนนี้เขาเองก็ไม่สามารถยับยั้งหัวใจที่เต้นโครมครามของตัวเองได้
จีวอนจูบเบาๆที่ลำคอขาวก่อนจะฝังเขี้ยวคมกัดมันอย่างหมั่นเขี้ยว
ฮันบินร้องออกมานิดหน่อยก่อนจะบิดเร่าใบหน้าเล็กน้อย
ลิ้นร้อนดูดดุนลำคอขาวอย่างเอาแต่ใจก่อนจะละออก ส่วนมือก็บีบเค้นเอวเล็กของฮันบินอย่างสนุกมือ
เสื้อตัวบางถูกปลดออกให้พ้นสายตา ร่างขาวของฮันบินถูกครอบครองด้วยริมฝีปากร้อนของจีวอนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ลิ้นร้อนเลียเร้าจากลำคอขาวผ่านยอดอกที่ชูชันแข็งขื่น กัดมันแรงๆจนร่างบางแอ่นรับสัมผัสอย่างจำใจ
“อ อื้อ พ พี่จีวอน…”
ร่างบางยกแขนโอบรอบลำคอของคนบนร่างตนเองอย่างรู้งาน
สายตาหยาดเยิ้มทำเอาจีวอนแทบจะอยากกัดกินคนใต้ร่างนี้ให้หมดทั้งตัว
มุมปากยกยิ้มอย่างพอใจ
มือหนาปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกอย่าง่ายดายก่อนจะโยนมันทิ้งให้ห่างตัว
สัมผัสร้อนตรงช่วงท้องของฮันบินทำให้เจ้าตัวบิดรับจนเผลอขยุ้มกลุ่มผมสีเข้มของจีวอนอย่างลืมตัวมือข้างนึงของจีวอนบีบคลึงเอวคอดอย่างห้ามใจไม่อยู่
ลิ้นร้อนไล่ต่ำลงมาผ่านยอดอกสู่หน้าท้องขาวเนียน
มือหนาจัดการถอดกางเกงตัวเองออก
แกนกายที่แข็งตัวอยู่ก่อนหน้าชูชันจนฮันบินหน้าขึ้นสีมากกว่าเดิม
มือหนาจัดการช่วยปลดกางเกงของคนตัวเล็กให้
ยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นว่าแกนกายของร่างเล็กปริ่มน้ำเช่นเดียวกัน
“พ พี่จีวอน ผม…”
ฮันบินเพียงแต่จะบอกว่าคืนนี้ยังไม่อยากให้มันมากกว่าไปการปรนเปรอด้วยปาก
เขาไม่อยากลึกซึ้งมากไปกว่านั้น คำพูดในวันนั้นของจีวอนแล่นเข้ามาในความคิดเขา ‘สถานะ’ ที่ไม่มีให้
ถือเป็นเรื่องที่ฮันบินยังยอมรับไม่ได้ถึงแม้ว่าปากจะพูดว่าไม่คิดอะไร
“มีอะไร”
เสียงแหบพร่ากระซิบถามข้างหู มือหนาบีบเค้นก้นกลมคลึงเคล้ามันด้วยความพอใจ
ประกบจูบร้อนปิดคำถามที่ฮันบินเตรียมจะเอื้อนเอ่ย
จีวอนไม่อยากเอาอะไรมาใส่สมองตอนนี้
ความรู้สึกเขามากเกินจะทนไหวแล้วจะให้หยุดตอนนี้คงจะไม่ได้แล้วล่ะ
“แค่ปากนะ อ๊ะ อ่ะ..”
“ไม่”
จีวอนเอ่ยตอบแทบจะทันที ลิ้นร้อนขบเม้มลำคอขาวจนขึ้นรอยอีกรอบหลายต่อหลายครั้ง
มือหนาเปลี่ยนจากการกอบกุมก้นกลมกลึงมารูดรั้งส่วนอ่อนไหวที่ชูชันรอให้เขาปรนเปรออยู่
“อ๊ะ!”
ฮันบินจิกเล็บเข้ากับลาดไหล่ของจีวอน เผลอจิกลงไปแรงพอควรเขาอยากจะขอโทษแต่ตอนนี้ดูจะไม่ใช่เวลา
“อืม…”
จีวอนรูดรั้งแกนกายของฮันบินจนมันปูดโปนแข็งขืนขึ้นกว่าเดิม
ฮันบินกัดริมฝีปากแน่นนิ้วเรียวจิกลงบนไหล่เขาจนสัมผัสได้ถึงความแสบ
ริมฝีปากร้อนถือโอกาสครอบครองแกนกายของฮันบินเข้าเต็มปาก ขยับขึ้นลงตามจังหวะที่ต้องการ
เสียงดูดดุนแกนกายสร้างความเสียวไม่น้อยจนร่างบางบิดเร่าไปมาเพราะเหมือนจะทนไม่ไหว
“อ อ๊า …อื้ออ พี่จีวอน…”
เสียงครางกระเส่าของฮันบินยิ่งทำให้จีวอนเร่งจังหวะการขยับปากให้เร็วยิ่งขึ้นมือหนาประคองแกนกายของร่างบางไปด้วยก่อนจะปล่อยให้มือหนารูดรั้งแกนกายต่อ หน่วงส่วนหัวเน้นๆก่อนจะกดมันแรงๆ
“อ๊ะ อ๊ะ…”
หยาดน้ำรักพุ่งเปรอะเปื้อนเต็มมือของจีวอน บางส่วนกระเซ็นลงหน้าท้องขาว
ก่อนจีวอนจะไล่ลิ้นเลียเก็บส่วนที่เลอะบนหน้าท้องขาวนั้นจนหมด
“อืมมม…” มือหนารูดรั้งแกนกายตัวเองสองสามครั้งก่อนจะใช้มือข้างที่ว่างยกขาเรียวของร่างบางให้โอบรัดรอบเอวสอบของตัวเอง
จัดการสอดนิ้วเข้าไปอย่างไม่เอ่ยขอ
ช่องทางรักตอดรัดนิ้วของจีวอนแน่นจนแทบจะขยับไม่ได้
“อ๊ะ! เจ็บ เจ็บครับ”
ฮันบินบิดเร่าร่างกายไปมา นิ้วเรียวจิกลงบนไหล่กว้างซ้ำๆเพื่อบรรเทาความเจ็บและเสียวของตัวเอง
“ทนหน่อย”
จีวอนโน้มตัวลงกระซิบข้างหูก่อนจะพรมจูบตามกกหู หางคิ้ว
ข้างแก้มก่อนจะจบลงบนริมฝีปากได้รูปที่เผยอรอรับอยู่ก่อน
จีวอนถอนนิ้วของตนออกมาก่อนจะรูดรั้งแกนกายตัวเองอีกสองสามครั้ง
เขาจ่อแกนกายที่แข็งขืนตรงปากทางช่องรักสีชมพูที่มันแดงเทือกเพราะการกระทำจากนิ้วของเขาก่อนหน้าก่อนจะดันแกนกายใหญ่ของตัวเองเข้าไปจนสุดลำ
“อืมม…ซี๊ด…”
“อ๊ะ…อ๊ะ อ่า…เจ็บ…”
ฮันบินตัวโยนไปตามจังหวะการขยับสะโพกของจีวอน
ช่องทางรักตอดรัดแกนกายของเขาซะจนมันแน่นไปหมด
จีวอนเสือกแกนกายเข้าออกอย่างเอาแต่ใจ ฮันบินครางฮื่อ สายตาวูบไหวเร่าร้อนที่ส่งมาผ่าน
ริมฝีปากแดงก่ำถูกขบเม้มด้วยริมฝีปากของตัวเอง
จีวอนแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองก่อนจะโน้มลงไปประกบจูบ
บดขยี้ริมฝีปากของร่างบางแรงๆ ลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดอย่างรู้งาน จีวอนขยับสะโพกเข้าใส่ฮันบินแรงมากขึ้น
เสียงครางในลำคอบ่งบอกได้ว่าเขาทั้งคู่กำลังรู้สึกไม่ต่างกัน
“อีกนิดนะฮันบินอา…อืมมม…”
เสียงกระซิบแหบพร่าของจีวอนกำลังเอ่ยบอกสู้เสียงครางเล็กของฮันบิน
ร่างสูงขยับสะโพกรัวกว่าทุกที
มือหนาบีบคลึงหน้าอกขาวที่มีแต่รอยรักของเขาเต็มไปหมด
ดูดดุนยอดอกอีกครั้งก่อนจะกดสะโพกกระแทกย้ำจนส่วนหัวขูดภายในผนังบางของช่องทางรัก
“อ๊ะ อ่า…ผมไม่ ฮื่อ…ไม่ไหวแล้ว”
ฮันบินขบเม้มริมฝีปากตัวเองอีกครั้งเสียงครางในลำคอแม้จะน่าอายแต่เขาก็ไม่อยากจะเก็บกดมันไว้
“ฮันบิน…”
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น จีวอนย้ำแกนกายเข้าไปหนักๆ
“เรียกชื่อพี่หน่อย” จีวอนอ้อนขอ
“ฮื่อ…อ๊ะ…พี่…พี่จีวอน!”
ของเหลวสีขุ่นไหลเปรอะเต็มหน้าท้องของฮันบินเป็นอันรู้ว่าเขานั้นถึงฝั่งแล้ว
จีวอนเองเมื่อเห็นว่าเขาเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
ร่างสูงกระแทกสะโพกแรงๆไปอีกสามสี่ครั้งจนสุดลำก่อนจะกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักสีขุ่นภายในช่องทางรักจนล้นปริ่ม
มอบจูบแผ่วเบาให้กับคนใต้ร่างที่มอบความสุขให้กับเขา
ลิ้นร้อนควานหาความหวานภายในอย่างซุกซน
แม้แกนกายจะยังไม่ได้ถอดถอนออกมาแต่เขาก็ไม่ได้แคร์มันแต่อย่างใด
สองร่างแนบชิดกันจนไม่อาจจะแยกออกจากกันได้
ร่างสูงถอนริมฝีปากออกก่อนจะยืดตัวตรงถอนแกนกายของตนออกมาทำให้เห็นของเหลวสีขุ่นที่เอ่อล้นตามออกมาด้วย
เขาใช้นิ้วมือปาดมันเล็กน้อยเพื่อเช็ดไม่ให้มันเปรอะเปื้อนไปมากกว่านี้
กลับไปเม้นให้ที่Dek-Dนะคะ ขอบคุณที่ติดตาม : )